Shih tzu do compete in obedience and agility with some success. Beware of exercising a shih tzu in hot, humid weather with the short muzzle, the breed is prone to heat stroke. Hair is a four-letter word when it comes to the shih tzu. Most pet owners resort to a short year-round body clip, which looks quite nice and is very easy to care for. Ale uwaga! Nie można oduczyć psa szczekania, wymusić na nim, by całkowicie zamilkł. Można jedynie zapobiegać niektórym sytuacjom lub złagodzić ich wpływ na nastrój czworonoga. Zapewnij psu zajęcie na czas Twojej nieobecności w domu. Żywienie psów Shih Tzu. Żywienie psa a zwłaszcza tak delikatnego jak Shih-Tzu jest nie lada wyzwaniem dla początkującego właściciela, który powinien zapewnić swemu pupilowi odpowiednią ilość białka, tłuszczu, witamin i składników mineralnych. Shih Tzu – 10 ciekawostek, informacji i faktów 24 czerwca 2020 10 stycznia 2023 Ciekawostki o psach , Ciekawostki o zwierzętach , Psy , Shih tzu Shih tzu to bardzo mały i sympatyczny piesek, który wybierany jest przede wszystkim przez kobiety. rekomendacje dla Ciebie. 55, 99 zł. Royal Canin Shih Tzu Adult 1,5kg. 63,98 zł z dostawą. dostawa pojutrze. 4, 79 zł. Książeczka zdrowia psa Shih Tzu. 8,78 zł z dostawą. 5. Pies dba o Twoje zdrowie i kondycję. 6. Pomaga Ci nawiązywać nowe znajomości. 7. Jest niewyczerpanym źródłem rozrywki. Pies towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat i trudno dziś wyobrazić sobie, by mogło być inaczej. Popularne stwierdzenie „pies najlepszym przyjacielem człowieka” nie jest tylko pustym sloganem – psy to . Shih tzu to pies, którego elegancki wygląd koresponduje doskonale z dystyngowanym sposobem bycia. Warto jednak zdawać sobie sprawę, że pielęgnacja nie należy w przypadku tej rasy do najłatwiejszych. Shih tzu – opis rasy Shih tzu to bardzo stara rasa – jej dokładne początki trudno jest ustalić, ale według niektórych jej historia może liczyć nawet 2000 lat! Być może nie każdy byłby w stanie to zgadnąć na podstawie wyglądu shih tzu, ale jest to rasa zaliczana do grupy ras pierwotnych, a więc takich, których materiał genetyczny jest najbardziej zbliżony do genów wilka. Kolebką shih tzu jest Tybet – to właśnie tam żył przez wiele lat wspólnie z mastifem tybetańskim, dzieląc z nim obowiązki. Podczas kiedy mastif tybetański odpowiadał za ochronę stad i dobytku swoich opiekunów, shih tzu towarzyszył tybetańskim mnichom w klasztorach, poruszając modlitewnymi młynkami i odstraszając od świętych miejsc złe duchy. Z czasem shih tzu przeniosły się z buddyjskich, tybetańskich klasztorów, na dwory chińskich cesarzy. Jak głosi legenda, tamtejsi arystokraci poszukiwali psów, które można byłoby bez problemu schować w przepastnych rękawach szat. Pierwsze oficjalne wzmianki na temat pojawienia się shih tzu na dworze pochodzą z XVII wieku i czasów dynastii mandżurskiej, natomiast usystematyzowana hodowla rasy jest zasługą cesarzowej Tzu Hsi. Kiedy w 1912 Chiny stały się republiką, pierwsze psy rasy shih tzu zaczęły się pojawiać na Zachodzie. W 1931 rasa pojawił się w Wielkiej Brytanii, a w 1981 – w Polsce. Shih tzu – wygląd Shih tzu nie należy do dużych psów – jego wysokość w kłębie wynosi nie więcej niż 27 cm, a idealna waga powinna zawierać się w przedziale między 4,5 a 7,5 kg, chociaż według wzorca dopuszczalna jest masa 0,5 kg większa, a więc 8 kg. Sylwetka shih tzu sprawie krzepkie wrażenie, a długość od kłębu do nasady ogona jest większa od wysokości w kłębie. Jego głowa ma okrągły kształt i jest szeroka, zwłaszcza między oczami. Nad tymi ostatnimi widać opadający włos, jednak nie powinien on zasłaniać pola widzenia psa. Generalnie to właśnie bujnie owłosiona głowa – nie tylko nad oczami, ale także na brodzie czy bokobrodach – nadaje shih tzu jego charakterystyczny wygląd. Ze względu na fakt, że włos na kufie rośnie w górę oraz z uwagi na włos opadający nad oczami, przywołuje się w kontekście shih tzu skojarzenie z kształtem chryzantemy. Oczy są u tej rasy szeroko rozstawione i duże, ale nie wyłupiaste. Mają ciemny kolor i okrągły kształt. Uszy są zwisające i osadzone odrobinę poniżej sklepienia czaszki. Są duże i mają długi płat uszny, a owłosienie, które je pokrywa, jest tak bujne, że patrząc na nie z boku można odnieść wrażenie jakoby było połączone z owłosieniem na szyi. Nos powinien być prosty lub odrobinę zadarty i mieć kolor czarny – tylko w przypadku umaszczenia wątrobianego dopuszczalny jest także ciemno wątrobiany kolor. Kufa shih tzu jest szeroka, krótka i płaska, a jeśli chodzi o uzębienie, występuje u tej rasy lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy. Grzbiet jest prosty, łopatki mocne, a nogi krótki i muskularne – pomiędzy nimi zawieszona jest szeroka i głęboka klatka piersiowa. Ogon jest u tej rasy podobnie jak kufa czy uszy obficie owłosiony, a pies nosi go wysoko ponad grzbietem (mniej więcej na wysokości sklepienia czaszki), co nadaje harmonijny wygląd jego sylwetce, a jednocześnie sprawia, że shih tzu wygląda przez cały czas wesoło i energicznie. Charakterystyczna dla shih tzu sierść to długi i gęsty włos okrywowy (nie powinien być lokowaty, ewentualnie może być lekko falisty), pod którym znajduje się stosunkowo obfity podszerstek. Podobnie jak w przypadku przestrzeni nad oczami, również na pozostałej powierzchni ciała włos nie powinien przeszkadzać psu w normalnym funkcjonowaniu i utrudniać codziennych czynności, takich jak chociażby swobodne poruszanie się. Jeśli chodzi o umaszczenie, dopuszczalne są wszystkie kolory, a u psów łaciatych bardzo pożądane są biały koniec ogona i biała strzałka na czole. Shih tzu – charakter Shih tzu jest psem, którego charakter doskonale koresponduje z jego arystokratyczną przeszłością i długą historią obecności na dworach chińskich cesarzy. Jest zrównoważony, dystyngowany i łagodny. Cechuje go jednocześnie duża inteligencja, ale też niezależność – powoduje to, że nie zawsze skłonienie go do określonego zachowania będzie łatwym zadaniem. Jak typowy przedstawiciel wyższych sfer lubi też spędzać czas… na spaniu. Jest to jego duża zaleta – pozostawiony sam sobie w mieszkaniu będzie prawdopodobnie spokojny i to właśnie na odpoczynek poświęci znakomitą większość czasu spędzonego w pojedynkę. Lubi też wszelkiego rodzaju zabawki i gryzaki – zostawienie mu kilka ulubionych również będzie z pewnością dobrym sposobem na upewnienie się, że pies nie zniszczy nic pod nieobecność pozostałych domowników. Zamiłowanie do długich drzemek nie oznacza bynajmniej, że shih tzu jest flegmatyczny czy pozbawiony energii – wręcz przeciwnie, jest to rasa żywiołowa i mimo umiarkowanego temperamentu bardzo chętna do zabawy i przyjazna w stosunku do ludzi. Cechuje go też wrodzona czujność. Shih tzu – hodowla W przypadku shih tzu nie sposób nie wspomnieć o jego pielęgnacji, a także szeregu problemów, które generować może jego piękna, jedwabista sierść. Niestety stanowi ona prawdziwy magnes na wszelkiego rodzaju elementy otoczenia, na które pies natrafi w czasie spaceru – wpływa na to zarówno długość włosa, jego obfitość, jak i specyficzna budowa ciała psa, w której klatka piersiowa zawieszona jest nisko, a więc znajduje się przez cały czas blisko ziemi i wszystkiego, co się na niej aktualnie znajduje. Oznacza to, że opiekun shih tzu musi pogodzić się z koniecznością przeglądania sierści psa po każdym spacerze i wyciągania z niej wszelkich patyczków czy liści. Kolejnym problemem związanym z długą sierścią są spacery przy niesprzyjających warunkach atmosferycznych – można oczywiście podejmować próby “ograniczenia strat poprzez zainwestowanie w specjalne ubranka czy buty dla psa, jednak pomoże to tylko częściowo. Jeśli na zewnątrz pada deszcz lub śnieg i podłoże jest pełne kałuż i błota, nie ma się co łudzić – po spacerze czeka nas staranne oczyszczanie sierści psa, a niewykluczone, że konieczna okaże się również kąpiel. Częste kąpanie psa (co najmniej raz w tygodniu) jest zresztą kolejnym obowiązkiem, na który powinien być gotowy opiekun shih tzu – do pielęgnacji sierści tej rasy potrzebne będą dedykowane kosmetyki, w tym nie tylko szampon, ale także odżywka. Jeszcze częściej należy shih tzu rozczesywać – zaniedbanie systematycznego czesania jego włosów może w niedługim czasie doprowadzić do powstania kołtunów, a tych może być trudno się pozbyć inaczej niż poprzez krótkie strzyżenie psa. To ostatnie rozwiązanie jest zresztą stosunkowo często podejmowanym przez opiekunów shih tzu krokiem – znacząco upraszcza codzienną pielęgnację psa, zapewnia mu większy komfort i pewność, że sierść nie będzie się plątała, a także ograniczę liczbę zabiegów, do których trzeba go przyzwyczaić. Nadal jednak zaliczyć do nich trzeba będzie czyszczenie psu oczu czy związywanie mu dla wygody włosów w kucyk. Shih tzu – cena Cena szczeniaka shih tzu z certyfikowanej i legalnie działającej hodowli to koszt od około 1500 do 3000 złotych. Innych miejsc nie powinno się nigdy brać pod uwagę – pseudohodowle to przedsięwzięcia skupione na zysku, w których rzeczywistą cenę płacą cierpiące w niej i wykorzystywane do granic możliwości zwierzęta. Każdy prawdziwy miłośnik zwierząt powinien omijać takie miejsca szerokim łukiem. Zapisz się na newsletter! #18 Najpopularniejsze rasy psów na Wamiz shih tzu Najważniejsze informacje o Shih tzu Pochodzenie i historia Rasa shih tzu pochodzi z Tybetu, prawdopodobnie ze skrzyżowania pekińczyka i lhasa apso. Najbardziej jednak rozwinęła się w Chinach, dokąd trafiła jako prezent darowany przez buddyjskich mnichów cesarzowej. Według podań na jej dworze mieszkało aż 200 piesków. Po śmierci cesarzowej zwierzęta rozprzestrzeniły się na pozostałą cześć kraju. Do Europy trafiły około 1930 roku, pierwotnie do Anglii. Klasyfikacja FCI Grupa FCI Grupa 9 - Psy ozdobne i do towarzystwa Sekcja Sekcja 5 : psy tybetańskie Wygląd Wielkość dorosłego osobnika Suka : pomiędzy 20 i 25 cm Pies : pomiędzy 22 i 27 cm Shih tzu waga Suka : pomiędzy 4 i 8 kg Pies : pomiędzy 4 i 8 kg Maść Dopuszczalne są wszystkie kolory. U psów łaciatych bardzo pożądana biała strzałka na czole i biała końcówka ogona. Rodzaj szaty Shit tzu ma piękną, długą i obfitą sierść z dużą ilością podszerstka. Powinna być prosta lub lekko falista, ale nie kędzierzawa. Kolor oczu Tę rasę cechuje ciemny kolor oczu. Brązowe Opis Shih Tzu to mały, dumny pies o dość wydłużonym, ale zwartym i energicznym ciele. Głowa jest szeroka, okrągła, z włosami opadającymi na oczy, brodą i wąsami. Włosy z nosa skierowane są ku górze i formują się w charakterystyczny kształt chryzantemy. Kufa jest kwadratowa, krótka, ale nie pomarszczona. Oczy shih tzu są duże, ciemne i okrągłe, ale nie wystające. Uszy są duże, opadające, pokryte włosami, które łączą się z włosami na ciele. Kończyny są krótkie, mocne i muskularne. Puszysty ogon jest osadzony wysoko i wesoło zawinięty. Shih tzu - ze względu na wygląd - często określany jest jako lwi pies. Choć do potężnego lwa mu brakuje, rzeczywiście robi on duże wrażenie! Ciekawostki Nazwa shih tzu oznacza dosłownie „psi lew” - często też określany jest jako "lwi pies". Innym często występującym tłumaczeniem nazwy shih tzu jest „pies – chryzantema”, które nawiązuje do wyglądu głowy psa. Dawniej wierzono, że psy shih tzu odstraszały złe duchy. Shih tzu mogą żyć nawet 20 lat. Wielkimi miłośnikami shih tzu byli władcy dynastii Ming. Shih tzu - usposobienie Czuły Psy rasy shih tzu są bardzo przyjaźnie nastawione zarówno do dzieci, jak i innych zwierząt. Uwielbiają codzienne pieszczoty i towarzystwo ludzi. Świetnie sprawdzają się w roli radosnego towarzysza całej rodziny. Są oddane i wierne, choć charakter shih tzu można ocenić jako niezależny. Lubi zabawę Czworonogi shih tzu uwielbiają zabawy zarówno domowe, jak i podwórkowe – pod warunkiem sprzyjających warunków atmosferycznych. Są radosne, aktywne i żywiołowe. Spokojny Właściwie socjalizowane psy rasy shih tzu są spokojne i zrównoważone. Ich hałaśliwość jest nieduża. Jeśli właściciel poświęci im czas, nie będą przejawiać niszczycielskich instynktów. Odpowiednio wychowywane, bez trudu przystosowują się do życia z innymi psami i zwierzętami. Są też przyjacielsko nastawione do małych dzieci. Inteligentny Shih tzu to psy inteligentne. Umiejętnie prowadzone i wcześnie rozpoczęte szkolenie umożliwia przystosowanie ich do życia w rodzinie oraz naukę zachowania na wystawach i pokazach. Trzeba jednak pamiętać, że podatność tej rasy na szkolenia jest umiarkowana. Łowca Miniaturki shih tzu zdecydowanie nie można zaliczyć do grupy psów myśliwskich, są to psy ozdobne i rodzinne. Shih tzu mają też słaby instynkt stróżowania, jednak ich skłonność do zabawy i ciekawość może je skłonić do pogoni za potencjalną ofiarą. Strachliwy/nieufny wobec obcych Pieski shih tzu są z natury odważne i niezależne, o ile oczywiście nic nie zaburzy procesu socjalizacji pierwotnej (z własnym gatunkiem), wtórnej (z ludźmi i innymi zwierzętami) oraz habituacji. Szybko oswajają się z nowymi miejscami i ludźmi. Są też czujne. Niezależny Shih tzu to rasa psów niezależnych. Aby nauczyć je posłuszeństwa, niezbędne jest umiejętne przeprowadzanie treningów, które warto rozpocząć dość wcześnie. Powinny one opierać się na wzmocnieniu pozytywnym i w przyjemny sposób angażować czas zarówno psa, jak i właściciela. Stosowanie metod awersyjnych jest zabronione! Zachowanie Znoszenie samotności Niezwykle towarzyskie usposobienie shih tzu sprawia, że psy źle znoszą samotność. Najlepiej czują się w towarzystwie ludzi, oczekując od opiekuna uwagi i czułości. W związku z powyższym należy dość wcześnie rozpocząć naukę pozostawania w domu pod nieobecność właściciela, by pies nie nabył lęku separacyjnego. Posłuszny / łatwo się uczy Podatność na szkolenie psów shih tzu można określić jako średnią. Bywają uparte i odporne na komendy. Jednak dzięki systematyczności treningów metodami pozytywnymi można osiągnąć zadowalające efekty. Szczekliwy Hałaśliwość shih tzu kształtuje się na średnim poziomie. Nie należy zachęcać psa do szczekania i nagradzać go za to. Skłonność do ucieczek Psy shih tzu mocno przywiązują się do właściciela, choć na spacerach nie zawsze bywają posłuszne, dlatego wymagają stałej kontroli i przede wszystkim szkolenia z zakresu przywołania (przywołanie zwykłe – komenda „do mnie” oraz przywołanie awaryjne). Do ich wyprowadzania najlepiej stosować szelki lub lekko zaokrąglone obroże, które jednak ze względu na długą sierść należy zdejmować tuż po spacerze. Skłonność do niszczenia Pieski shih tzu są raczej spokojne i nie mają tendencji do niszczenia (poza psami cierpiącymi na lęk separacyjny, który wymaga terapii behawioralnej). Właściwie spożytkowana energia u szczeniąt i dorosłych psów poprzez zabawy, spacery i ćwiczenia pozwala uniknąć niszczenia przedmiotów domowych. Łakomczuch Psy shih tzu wykazują tendencję do tycia. Uwielbiają przysmaki, dlatego wymagają racjonalnego żywienia. Pies stróżujący Ten niewielki piesek z pewnością nie odstrasza wyglądem i posiada słaby instynkt stróżujący, jednak nie zawaha się szczekać, aby ostrzec właścicieli, jeśli uzna daną sytuację za niepokojącą lub niebezpieczną. Pierwszy pies Shih tzu to pies przyjacielski i towarzyski, który łatwo i szybko przywiązuje się do właściciela. Nie wymaga specjalnych umiejętności trenerskich i dużej dozy doświadczenia w hodowli. Do wypracowania satysfakcjonujących rezultatów w zakresie posłuszeństwa wystarczą systematyczne i proste ćwiczenia, które będą przynosić przyjemność psu i jego właścicielowi. Nie wiesz, którą rasę psa wybrać? Pomożemy Ci znaleźć rasę odpowiadającą Twoim oczekiwaniom i trybowi życia. Tryb życia Shih tzu w mieszkaniu Psy shih tzu bardzo dobrze odnajdują się zarówno na dużych, jak i małych powierzchniach. Nie wymagają obecności dużego ogrodu. Stosunkowo szybko przystosowują się do nowych warunków, nawet podczas częstych przeprowadzek. Potrzebuje ruchu i ćwiczeń Pieski te są średnio aktywne. Nie wymagają dużej dawki ruchu. W zupełności wystarczą niezbyt wyczerpujące, regularne spacery i zabawy. Podróże/łatwość przewożenia Czworonogi te dobrze odnajdują się w podróży. Są odważne i ciekawe nowych miejsc. Jednocześnie szybko się do nich przyzwyczajają. Aby im to ułatwić, szczeniaki shih tzu od pierwszych tygodni życia powinny być oswajane z nowymi osobami (socjalizacja) i sytuacjami, miejscami, przedmiotami (habituacja). Ze względu na niewielkie rozmiary sam transport zwierzęcia nie sprawia żadnych kłopotów. Najlepiej przewodzić psa w specjalnym transporterze (najpierw jednak należy nauczyć psa wchodzenia do niego na komendę). Współżycie z innymi Shih tzu i koty Ten bardzo towarzyski mały piesek bardzo dobrze dogada się z kocimi współlokatorami, zwłaszcza jeśli wychowuje się z nimi od początku. Shih tzu i psy Nieświadomy swojej wielkości shih tzu, nie boi się interakcji ze znacznie większymi od siebie czworonogami. Towarzyski i kochający zabawę, doceni obecność innych psów, aby móc się wspólnie z nimi wyszaleć. Shih tzu nie jest aż tak delikatny, na jakiego wygląda, więc nie trzeba brać go na ręce za każdym razem, gdy zaczepia innego psa! Shih tzu i dzieci Psy shih tzu są przyjazne dla dzieci. Lubią się z nimi bawić. W kontaktach z małymi dziećmi powinny jednak pozostawać pod kontrolą, bowiem maluch niechcący może zrobić psu krzywdę. Shih tzu i osoby starsze Shih tzu idealna rasa dla osób starszych. Psy te są wspaniałymi, radosnymi towarzyszami o pogodnym uosobieniu. Łagodne i towarzyskie, nie wymagają dużej aktywności ruchowej i zaawansowanych umiejętności trenerskich. Są za to doskonałymi kompanami do spacerów. Shih tzu - pielęgnacja Ze względu na długą i gęstą sierść psy te wymagają regularnej pielęgnacji. Aby uniknąć kołtunienia sierści, do jej czesania należy używać grzebienia, do modelowania natomiast szczotki. Należy także kontrolować jej długość, co dotyczy zwłaszcza grzywy psa, która nie powinna utrudniać mu widzenia. Pielęgnacji wymagają też zęby, oczy (codzienne przemywanie), uszy i pazurki. Psy wystawowe wymagają jeszcze bardziej zaawansowanych zabiegów pielęgnacyjnych. Decydując się na wystawianie psa, warto korzystać z pomocy profesjonalnego groomera. W tym artykule znajdziesz pomysły na fryzury dla shih tzu. Linienie U psów rasy shih tzu wymiana sierści następuje około ósmego miesiąca życia, kiedy to sierść szczenięca zostaje zamieniona na włos dorosły. Jest to jedyny moment linienia zwierząt. Żywienie Ze względu na skłonność psów shih tzu do tycia żywienie powinno być racjonalne, a podawane porcje ściśle kontrolowane pod względem wielkości. Najlepiej unikać podawania dodatkowych przysmaków pomiędzy posiłkami. Wyjątek powinny stanowić treningi. Dzięki temu waga shih tzu będzie utrzymywać się na prawidłowym poziomie, czyli ok. 7,5 kg. Właściciel, który podaje psu smakołyki w czasie ćwiczeń, jednocześnie powinien zmniejszyć ilość pokarmu podawanego do miski. Zdrowie Długość życia Wbrew pozorom ten mały piesek jest bardzo odporny, zazwyczaj cieszy się także długim życiem. Odporność/wytrzymałość Shih tzu są raczej odporne na choroby i cieszą się dobrym zdrowiem. Do najczęstszych schorzeń charakterystycznych dla tej rasy należą przede wszystkim: choroby oczu, nerek, zwężenie nozdrzy. Ze względu na niską odporność na warunki atmosferyczne częstą chorobą shih tzu jest też udar cieplny. Odporność na upały Pies shih tzu bardzo źle znosi upały, więc nie można go w tym czasie zostawiać na dłuższy czas na zewnątrz, należy podawać dużo wody i zapewnić ocienione miejsce na odpoczynek. Odporność na zimno Jego obfita sierść i gęsty podszerstek zapewniają mu dobrą ochronę przed niskimi temperaturami. Skłonność do tycia Warto wiedzieć, że shih tzu z natury nie ma skłonności do tycia, ale proponowany mu często mało aktywny styl życia może prowadzić do nadwagi. Dlatego ważne jest, aby zapewnić mu codzienny ruch. Częste choroby choroby oczu, choroby nerek, udar cieplny, zwężenie nozdrzy. Pochodzenie Od dawnych lat w Tybecie żyły dwie rodzime rasy psów, będące całkowitym przeciwieństwem, zarówno pod wzgledem wyglądu jak i uzytkowości: potężny mastiff tybetański i maleńki shih tzu. Doskonale ze sobą współpracowały: pierwszy z nich pilnował domostw, towarzyszył swoim właścicielom podczas przemieszczania się po bezkresnych szlakach handlowych i chronił ich przed dzikimi zwierzętami, był więc psem typowo użytkowym. Rolą drugiego było ostrzeganie, jeśli usłyszał coś podejrzanego. Trzymano je przede wszystkim przy światyniach i wykorzystywano jako psy stróżujące, a w domach zamożnych Tybetańczyków pełniły rolę psów towarzyszących. Podczas gdy mastiffy nadal są psami ciężko pracującymi, shih tzu z biegiem lat zrobiły oszałamiającą karierę jako luksusowe psy rodzinne i do towarzystwa. Choć na temat pochodzenia shih tzu istnieje wiele teorii, to jedno nie ulega wątpliwości, że początków rasy należy szukać w Tybecie. Dalajlamowie chętnie otaczali się tymi małymi pieskami wierząc, że są one uosobieniem lwów towarzyszących Buddzie. Inne psy nie miały tu wstępu, dzięki czemu hodowano je w czystości rasy. Ponieważ Tybet pozostawał w zależności od Chin, tybetańscy władcy często składali wizyty chińskiemu cesarzowi, przywożąc mu w prezencie te bardzo cenione na cesarskim dworze pieski. Otrzymanie psa-lwa nawet dla cesarza było zaszczytem. To one dały początek największej na świecie, liczącej około tysiąca psów hodowli. Stworzono im idealne warunki, do pilnowania, by nic im nie brakowało zatrudniono setki niewolników, podobno prowadzono nawet coś na kształt ksiąg rodowodowych, których istnienia nie udało się jednak potwierdzić. Działania cesarskiej hodowli zaowocowały powstaniem dwóch pięknych miniaturowych ras psów: pekińczyka i shih tzu. Ponieważ nie ulega wątpliwości, że obie te rasy były kojarzone między sobą, to właśnie domieszką krwi pekińczyka tłumaczy się odmienny wygląd shih tzu od swoich tybetańskich przodków i swego kuzyna lhassa apso. Co ciekawe, nazwy obu ras znaczą to samo: lwi pies. Przez wiele lat prawo posiadania shih tzu przysługiwało wyłącznie cesarzowi a także tym osobom, które jako dowód sympatii otrzymały go od niego w prezencie. Taki dar był oczywiście powodem do dumy i obdarowani chętnie się nim chwalili. Zabierali psa wszędzie ze sobą, dla wygody chowając go w rękawie. Ten zwyczaj doprowadził do miniaturyzacji rasy tak znaczniej i absurdalnej, że psy stały się skarłowaciałe, przestały się rozmnażać i trzeba było dla ratowania hodowli sprowadzić normalniej wielkości osobniki z Tybetu. Po śmierci cesarza Tzu Hsi hodowla zaczęła podupadać a na koniec większość psów została rozdana chińskim arystokratom. Nowi właściciele psów pałacowych poczuli się tak zaszczyceni ich posiadaniem, że rozpoczęli ich hodowlę, założyli nawet związek hodowców a do współpracy zaprosili grupę ekspertów, z pomocą których w 1938 roku stworzyli wzorzec rasy. Rok później władzę objęli komuniści, hodowlę luksusowych psów uznali za przejaw zgnilizny obyczajowej i nakazali jej likwidację. Na szczęście wiele psów zdołano wywieźć za granicę, co uratowało rasę od wyginięcia. Jej prawdziwy rozwój nastąpił dopiero w latach pięćdziesiątych, kiedy to Międzynarodowa Federacja Kynologiczna uznała wprawdzie shih tzu za rasę tybetańską, ale patronat nad jej rozwojem przyznała Anglikom, którzy rozpoczęli regularną hodowlę. Dzięki temu psy te stały się bardzo popularne, przebojem weszły na światowe ringi i okazały się ich wielką ozdobą. Przez bardzo długi czas obowiązywała ściśle przestrzegana zasada, że żaden pies nie może opuscić Chin, jeśli już ktoś ze względów dyplomatycznych został nim obdarowany, to przed przekazaniem go nowemu właścicielowi dosypywano psu do jedzenia drobno tłuczone szkło, co po kilku godzinach powodowało jego śmierć w okropnych meczarniach. W tych warunkach trudno się dziwić, że w Europie rasa długo pozostawała nieznana. Pierwszy raz poza państwem chińskim shih tzu znalazły się właśnie w Anglii, w 1927 roku, Zostały przywiezione na wyspy przez pannę Hutchins oraz państwa Brownrigg, którzy z zaledwie sześcioma osobnikami rozpoczęli hodowlę tej rasy. W początkach lat trzydziestych powstał klub rasy zarejestrowanej jako apso a w 1933 roku psy tej rasy uzyskały prawo do wystepowania w odrębnej klasie na wystawach kynologicznych. Na skutek nieporozumienia dwóch hodowców i jednocześnie wojskowych, pułkownika Bailey’a oraz generała Douglaas Brownrigga, doszło do wielkiej awantury w wyniku której shih tsu w liczbie 18-tu opuściły rasę apso i zostały zarejestrowane jako shih tzu. Rok później, w 1934 roku, został opracowany wzorzec rasy, a w 1949 roku Kennel Club przyznał prawo do ubiegania się o tytuł championa. Jest jeszcze w historii shih tzu bardzo ciekawa historia będąca powrotem do początków kształtowania się rasy. W latach 50-tych angielska hodowczyni panna Evans nie bez trudu uzyskała pozwolenie Kennel Clubu na pokrycie suczki shih tzu pekińczykiem. Potomstwo tej pary chrakteryzujące się skróconą kufą zrobiło prawdziwą furorę i w czwartym pokoleniu uzyskało rodowody shih tzu. Obecnie istnieją dwa, widoczne na poniższych szkicach, typy shih tzu: europejski - mocniejszy i cięższy od amerykańskiego, pies ma dobrze wysklepioną klatkę piersiową, w miarę szeroko rozstawione kończyny, bardziej okrągłą głowę oraz sprawiające wrażenie większych, pełne ekspresji oczy amerykański - delikatniejszy, o węższej klatce piersiowej, znacznie dłuższej szyi oraz mniejszej głowie, bliżej ustawionych, mniej masywnych i dłuższych kończynach . Nie ulega kwestii, że wyraźnie się różnią, typ amerykański jest bardziej wyniosły i elegancki. Co do tego, który jest ładniejszy, zdania prawdopodobnie są podzielone. Możemy jedynie dywagować, bo obowiązuje nas typ europejski, chociaż gdyby trochę wydłużyć szyję i nogi, pies niewątpliwie zyskałby na urodzie. Skojarzenie osobników tej samej rasy, tylko w innym typie to zaledwie ewolucja a nie rewolucja. Prawdopodobnie prędzej czy później ktoś się o to pokusi, jesli już tego nie zrobił. Podejrzewam, że białe sznaucery miniaturowe nie miałyby tak obfitego i jednocześnie szorstkiego owłosienia, gdyby wyprowadzaniu tego umaszczenia nie przyglądał się bardzo życzliwie pewien wyjątkowo urodziwy west highland terrier. I chwała mu za to! Wracając do shih tzu, prawdziwy rozwój rasy nastąpił dość późno, bo dopiero w latach 50-tych. FCI uznała, że shih tzu jest rasą tybetańską, ale patronat przyznała Wielkiej Brytanii biorąc pod uwagę zasługi tego kraju w jej popularyzacji w Europie i Stanach Zjednoczonych. Standard angielski, czy raczej europejski, został uznany przez FCI w 1954 roku. W latach 80-tych ubiegłego wieku shih-tzu stały się bardzo popularne, zarówno ze względu na swoją niezwykłą urodę jak i doskonały charakter. Do Polski trafiły w 1981 roku. Była to suka PIERINAS ISOLDE z Danii, importowana przez Małgorzatę Zieleniewską do hodowli Bravado, do której później dołączył pies DEIFOHOS z Kopfsteinu przywieziony z Czechosłowacji. Mamy obecnie shih tzu na bardzo wysokim, światowym poziomie, a ich popularność w naszym kraju stale rośnie. Młodzieżowy Zwycięzca Świata’ 2012 PRALINKA Ad Acte Wygląd Shih tzu jest jednym z tych psów, od których nie można oderwać oczu. Jego niezwykła uroda i niepowtarzalny sposób poruszania się powoduje, że nierzadko jest zwycięzcą konkursów finałowych na najbardziej prestiżowych wystawach kynologicznych. Ma wpisującą się w prostokąt sylwetkę, długi prosty grzbiet, szeroką i głęboką klatkę piersiową, mocne lędźwie oraz wysoko osadzony, zawinięty nad grzbietem ogon. Kończyny przednie krótkie, muskularne, obficie owłosione, z mocno owłosionymi łapami. Kończyny tylne krótkie i mocne, widziane z tyłu - proste. Uda zaokrąglone. Łapy okrągłe, mocno owłosione. Głowa osadzona na długiej, wysoko noszonej szyi, szeroka, o krótkiej, kwadratowej kufie, optycznie powiększonej obfitym owłosieniem. Oczy ciemne, szeroko osadzone, duże, ale nie wyłupiaste. Białko oka w żadnym wypadku nie powinno być widoczne. Uszy długie, zwisające, całkowicie pokryte długim włosem. Nos czarny lub wątrobiany u psów o tym samym umaszczeniu, znajdujacy sie na poziomie dolnej powieki lub poniżej. Nozdrza wydatne, szeroko otwarte, nigdy nie powinny być skierowane ku górze. Długość kufy powinna wynosić ok. 2,5 cm, ponieważ taka jest dostatecznie krótka, ale jeszcze nie powoduje kłopotów z oddychaniem. Shih tzu powinien mieć lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy. Nadmierny przodozgryz, który powoduje, że język wystaje nawet przy zamkniętym pyszczku jest wadą dyskwalifikującą. Wysokość w kłębie: psy i suki 20 - 26,7 cm. Masa ciała: psy i suki 4,5 – 8,1 kg. Charakter, usposobienie Shih tzu ma ugruntowaną opinię wspaniałego psa do towarzystwa. Jest bardzo pewny siebie, przyjazny dla otoczenia i mniej nieufny wobec obcych niż spokrewniony z nim lhassa apso. Ma bardzo miłe usposobienie, jest wierny i łatwy do układania. Z natury aktywny, chętnie uczestniczy w spacerach całej rodziny i w zabawach z dziećmi. Lubi długie ale niezbyt szybkie spacery, w czasie których nie wchodzi w utarczki z innymi psami. Nie boi sie zimna, warto jednak sprawić mu nieprzemakalny kombinezon na jesienne spacery, który chroni przed zamoczeniem i filcowaniem sie włosa. UFO Veseliy Gremlin (Makówka) w butach ze śniegu po powrocie z zimowego spaceru Shih tzu jest psem pojętnym i łatwo się uczy, wymaga jednak cierpliwości i łagodności, zdenerwowanie lub ostra reakcja właściciela potrafi zniweczyć dotychczasowe osiągnięcia. Jeśli naukę rozpocznie się odpowiednio wcześnie, pies świetnie poradzi sobie na szkoleniu w zakresie posłuszeństwa, sprawdzi się również w mini agility. Shih tzu cieszy się opinią najbardziej sprawnego, oprócz spaniela tybetańskiego, wśród psów ozdobnych i do towarzystwa. Co ciekawe, jest doskonałym obserwatorem, podczas ćwiczeń podpatruje i naśladuje inne psy. Choć jest wierny i posłuszny, to czasem podobnie jak kot, lubi chodzić własnymi drogami. Uwielbia pieszczoty i głaskanie, ale to on decyduje, kiedy ma na nie ochotę. PL Champion Solaris Avis HONEY LOVE Szata Szata jest największą ozdobą shih tzu. Ma wspaniałą, długą, sięgającą aż do ziemi sierść, która powinna być gruba, prosta lub lekko falista, ale nigdy nie kędzierzawa, podszyta bardzo solidnym, gęstym podszerstkiem. Falistość jest niepożądana, ale tolerowana. Na czubku głowy włosy rosną do góry, układając się na kształt chryzantemy. Żeby nie opadały na oczy, powinno się je spinać w kucyk. Można to zrobić gumką lub ozdobną kokardką. Upięcie widocznego na zdjęciu obok kucyka wystawowego jest wielką sztuką. Opisujemy to tutaj. Umaszczenie: dowolne. Szata może być jedno, dwu, lub wielobarwna, wszystkie kombinacje kolorów są akceptowane zwłaszcza, gdy znaczenia są symetrycznie rozłożone. U psów łaciatych bardzo pożądana jest mała biała gwiazdka na czole i biały koniuszek ogona. Sierść shih tzu wymaga niezwykle systematycznej pielęgnacji, Ich właściciele mają jednak szczęście, bo te niezwykłe pieski uwielbiają być czesane, pod warunkiem, że zostały bardzo wczesnie do tego przyzwyczajone i robi się to delikatnie a sierść jest zadbana i nie ma w niej supłów. Jeśli pies nie ma być wystawiany, można mu skrócić włos i ostrzyc na sportowo, będzie wyglądał równie ładnie a krótka sierść jest bez porównania łatwiejsza do utrzymania w nienagannym stanie. Więcej na temat pielęgnacji sierści shih tzu i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj Zdrowie Choć shih tzu jest psem długowiecznym, dożywa 14-16 lat i cieszy się dobrym zdrowiem, to jego właściciel powinien regularnie sprawdzać stan oczu swojego przyjaciela. Są one podatne na urazy i wysychanie, co sprzyja rozwojowi różnego rodzaju chorób. Zdarzają się czasem takie wady wrodzone jak entropium i ektropium a także zwężenie lub niedrożność kanalików łzowych, co powoduje ciągłe łzawienie i powstawanie brzydkich zacieków pod oczami. Regularnej kontroli wymagają również całkowicie zasłonięte sierścią, słabo wentylowane uszy. W gorące dni, podobnie jak wszystkie psy ze skróconą kufą, shih tzu może mieć problemy z oddychaniem. W czasie letnich upałów trzeba więc zapewnić mu chłodne miejsce do wypoczynku, a na dłuższy spacer wybrać się dopiero po zachodzie słońca. Trzeba też zrezygnować z podróży samochodem, chyba że jest wyposażony w bardzo dobrze działającą klimatyzację i w żadnym wypadku ani na chwilę nie zostawiać psa samego w samochodzie. U niektórych psów zdarza się uwarunkowane genetycznie zwężenie nozdrzy, które utrudnia psu oddychanie i wymaga zabiegu operacyjnego. Z chorób immunologicznych wymienić należy zespół Cushinga i niedoczynność tarczycy. Specyficznym dla shih tzu schorzeniem jest niewydolność nerek. Mimo tylu potencjalnie zagrażających tej rasie chorób, shih tzu mało chorują i do końca życia zachowują dobrą kondycję. Ch Pl RED WHITE SWEETS Z Kojca Coli dowód, że wystawowa kariera nie wyklucza korzystania z radości życia Do kogo pasuje ten pies ? Odpowiedź jest prosta: shih tzu pasuje do każdego, pod jednym wszakże warunkiem, że będzie to osoba, która potrafi odpowiednio zadbać o jego sierść. Właściciel musi sobie zdawać sprawę z tego, że jeśli pies ma wyglądać schludnie, trzeba go bardzo regularnie kąpać i szczotkować. Codzienna pielęgnacja nie wymaga nadzwyczajnych zdolności manualnych, natomiast przygotowanie psa do wystaw to już duża sztuka. Ponieważ utrzymanie długiej sierści jest dość kłopotliwe, można ją w dobrym salonie skrócić na tyle, żeby właściciel poradził sobie z utrzymaniem jej w porządku. Wówczas największy problem tej rasy przestanie być problemem. Shih tzu jest psem bardzo spokojnym, inteligentnym, serdecznym i ogromnie przywiązanym do swojego pana. Jak przystało na psa dalekego wschodu, do obcych podchodzi czasem z rezerwą i nawet robi wrażenie wyniosłego i nieprzystępnego. W rzeczywistości potrafi być bardzo radosny, lubi sie bawić, bywa żywiolowy, ale natychmiast się uspokaja, kiedy jego pan kończy zabawę. Jest psem niezwykle czystym i bardzo szybko uczy sie załatwiać swoje potrzeby na dworze. W domu nie sprawia kłopotów, jest posłuszny, choć czasem, kiedy mu coś wpadnie do głowy - odmawia wykonania polecenia. Wtedy, jak przystało na przybysza ze wschodu, głośno nie protestuje, tylko po prostu polecenia nie rozumie lub nie słyszy. Równie dobrze nadaje się dla rodziny z dziećmi jak i dla osoby samotnej. Może mieszkać w każdym, nawet maleńkim mieszkaniu. Potrzebuje bliskości człowieka, najchętniej towarzyszyłby cały czas zwoim opiekunom, ale jeśli zostanie do tego przyzwyczajony, może bez problemu zostać sam w domu. Można go zabrać dosłownie wszędzie, uwielbia spacery i doskonale znosi podróż samochodem. Niekonfliktowy charakter powoduje, że bez problemów może mieszkać z innymi zwierzętami, również kotami, choć zabawy z nimi mogą być niebezpieczne, ponieważ kocie pazury w czasie zabawy mogą skaleczyć jego oczy. Shih tzu jest pieskiem lubiącym komfort i spokój, nie znosi hałaśliwych miejsc, zamieszania, krzyków i głośnej muzyki. Jest bardzo przyjazny wobec dzieci, zawsze skory do zabawy, wysoko ceni różne zabawki, ale zdecydowanie najwyżej zabawę ze swoim panem. Zalety i wady + doskonały pies do towarzystwa + bardzo przywiązany do właściciela + przyjazny wobec dzieci i zwierząt + łatwo przystosowuje się do każdych warunków + nie jest hałaśliwy + nie linieje - wymaga systematycznej pielęgnacji - źle znosi upały - czasem chrapie Multi Champion Solaris Avis FANTASTIC LADY Jak znaleźć dobrą hodowlę ? Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej, legalnej hodowli w naszym Katalogu Hodowców Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny. Wzorzec rasy FCI Wzorzec FCI nr 208 / wersja polska luty 2011 SHIH TZU POCHODZENIE: Tybet. PATRONAT: Wielka Brytania. DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: UŻYTKOWOŚĆ: Psy do towarzystwa. KLASYFIKACJA : Grupa 9 Psy ozdobne i do towarzystwa. Sekcja 5 Rasy tybetańskie. Bez prób pracy. KRÓTKI RYS HOSTORYCZNY: Ludzie nierzadko mylą shih tzu i lhasa apso, ale różnice między tymi psami są ewidentne. Rasa ta pochodzi z Tybetu, ale rozwijała się w Chinach, gdzie psy te mieszkały w pałacach cesarskich. Chiny stały się republiką w roku 1912, i wtedy pierwsze egzemplarze shih tzu trafiły na Zachód, a do Wielkiej Brytanii w roku 1931. Za samodzielną rasę uznano je tam w 1934 roku, z odrębną księgą rodowodową od roku 1940 i prawem do championatu od roku 1949. Szczególnie atrakcyjną cechą rasy jest włos, układający się na głowie na kształt chryzantemy. WRAŻENIE OGÓLNE: Krzepki, obficie, ale nieprzesadnie owłosiony, z charakterystycznym, aroganckim sposobem bycia i twarzą przypominającą chryzantemę. WAŻNE PROPORCJE: Długość od kłębu do nasady ogona większa od wysokości w kłębie ZACHOWANIE/TEMPERAMENT: Inteligentny, żywy i czujny. Przyjazny i niezależny. GŁOWA: Szeroka, okrągła; szeroka między oczami, z wyraźnym stopem. Bujnie owłosiona, z włosem opadającym nad oczami. Obfita broda i bokobrody, Włos na kufie rośnie w górę, dając charakterystyczny efekt chryzantemy. Sierść nie przeszkadza w Stop: wyraźny. TRZEWIOCZASZKA: Nos: Czarny, ale u psów wątrobianych lub łaciatych wątrobianych - nos ciemno wątrobiany. Grzbiet nosa powinien znajdować się na poziomie dolnej powieki lub nieco poniżej. Nos skierowany w dół wysoce niepożądany. Szeroko rozwarte nozdrza. Ściśnięte nozdrza - wysoce niepożądane. Kufa: Szeroka, graniasta, krótka, nie pomarszczona, płaska i owłosiona. Długości ok. 2,5 cm od wierzchołka do stopu. Grzbiet nosa prosty lub nieco zadarty. Pigmentacja kufy tak pełna, jak tylko możliwe. Wargi: zamknięte Uzębienie: Szeroka szczęka i żuchwa, lekki przodozgryz lub zgryz cęgowy. Oczy: Duże, ciemne, okrągłe, rozstawione szeroko, ale nie wyłupiaste. Ciepłe w wyrazie. U psów wątrobianych lub o wątrobianych znaczeniach, dopuszczalny jest jaśniejszy kolor oczu. Niewidoczne białkówki. Uszy: Duże, z długim płatem usznym, zwisające. Osadzone nieco poniżej sklepienia czaszki; owłosione tak obficie, że wydają się zlewać z owłosieniem szyi. SZYJA: Proporcjonalna, łukowata. Długość odpowiednia dla dumnego noszenia głowy. TUŁÓW: Grzbiet: Prosty. Lędźwie: Dobrze związane i mocne. Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka, zaiweszona między nogami. OGON: Obficie owłosiony; noszony wesoło, wysoko ponad grzbietem. Osadzony wysoko. Noszony – w przybliżeniu – na wysokości sklepienia czaszki, przydając harmonii sylwetce. KOŃCZYNY:KOŃCZYNY PRZEDNIE: Łopatki: Mocne, dobrze ukątowane. Przedramię: Nogi krótkie i muskularne, o mocnym kośćcu; tak proste, jak tylko możliwe przy szerokiej, nisko zawieszonej klatce piersiowej. Łapy: Zaokrąglone, mocne, obficie owłosione. KOŃCZYNY TYLNE: Wygląd ogólny: Nogi krótkie i muskularne, o mocnym kośćcu. Widziane od tyłu – proste. Uda: Dobrze zaokrąglone i muskularne. Łapy: Zaokrąglone, mocne, o mocnych opuszkach; obficie owłosione. CHÓD/RUCH: Arogancki, płynny; przednie kończyny z dobrym wykrokiem, mocna akcja kończyn tylnych, z ukazywaniem całych opuszek stóp. SZATA:SIERŚĆ: Włos okrywowy długi, gęsty, nie lokowaty; umiarkowanie obfity podszerstek. Dopuszczalny lekko falisty. Sierść nie może przeszkadzać w widzeniu ani utrudniać ruchu psa. MAŚĆ: Dopuszczalne wszystkie kolory; biała strzałka na czole i biały koniec ogona – bardzo pożądane u psów łaciatych. WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA: Wysokość w kłębie: Nie więcej, niż 27 cm. Typ i cechy charakterystyczne dla rasy, są najwyższej wagi i w żadnym wypadku nie należy ich poświęcać jedynie dla wielkości. Masa: 4,5 – 8 kg. Idealna waga: 4,5 – 7,5 kg. WADY: Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależnosci od nasilenia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: agresja lub wyraźna lękliwość każdy pies wykazujący wyraźne wady budowy lub zaburzenia charakteru, powinien zostać zdyskwalifikowany. Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny. Źródło: Zdrowie shih tzu to nie tylko ochrona przed chorobami i pasożytami, ale także zapobieganie stresom. Zbilansowana dieta, higieniczne warunki życia i troskliwa opieka właściciela mają wpływ na prawidłowy rozwój shih tzu to nie tylko profilaktyczne badania, ale także zapobieganie chorobom zakaźnym i wszelkim dolegliwością. Skuteczną metodą dbającą o zdrowie pupila to jego odrobaczenie i szczepienia. Shih tzu jest małym psem ozdobnym, stworzonym do udziału w konkursach piękności. Należy on do zdrowych psów, które rzadko psa to zapobieganie groźnym chorobom poprzez szczepienie zwierzęcia. Pierwszą szczepionkę przeciwko nosówce, parwowirozie i zakaźnemu zapaleniu wątroby otrzymują niektóre szczeniaki już w wieku 6 tygodni, co jest zgodne z zaleceniami wielu weterynarzy. W wieku 9 tygodni szczeniak powinien być ponownie zaszczepiony przeciwko tym chorobom, a dodatkowo przeciw kaszlowi szczepimy przeciwko niżej podanym chorobom:wściekliźnie, przeciwko której zaszczepienie pupila jest w Polsce obowiązkowe, a pierwsze szczepienie ma miejsce, gdy pupil ma od 3 do 6 miesięcy,nosówce,parwowirozie,leptospirozie,zakaźnemu zapaleniu wątroby, rozwiązaniem jest produkcja jednej szczepionki przeciwko kilku chorobom, co zmniejszy liczbę szczepień, a tym samym stresujących dla czworonoga wizyt u weterynarza. Szczepionki mogą być podawane psu w postaci zastrzyków, jak również kropli do narażone są na cierpienia z powodu wielu pasożytów, które dzielą się na zewnętrzne i wewnętrzne. Przykładem mogą być pchły i świerzbowce, kleszcze, które atakują skórę czy glisty i tęgoryjce, które należą do pasożytów wewnętrznych, umiejscawiających się w organizmie psa. Większość pasożytów atakuje tylko określone gatunki zwierząt. Wyjątkiem jest kocia pchła, która gryzie również przenoszą wewnętrzne pasożyty. Pies po połknięciu pchły może zarazić się psim wystarczy tylko odpchlenie psa, ale także środki przeciwko pchłom należy zastosować u pozostałych zwierząt i w miejscach przebywania psa. Kleszcze można spryskać płynem przeciwko pchłom lub wyjąć je wraz z ryjkami, żeby pozostałości pasożytów nie wywołały zapalenia skóry. Psa należy odrobaczyć podając mu do połknięcia choroby i wady shih tzuZdrowie shih tzu zależne jest również od właściwej pielęgnacji zwierzęcia. Należy zwrócić uwagę na prawidłowe wiązanie włosów na głowie, które opadając mogą podrażniać spojówkę oka. Ważnym aspektem pielęgnacyjnym tej rasy jest higiena oczu, uszu i zębów oraz przycinanie tzu nie jest psem chorowitym. Mogą jednak mieć problemy z oczami, zwężeniem nozdrzy, chorobą nerek czy udarem również skłonności do zwichnięcia rzepek kolanowych i wypadania dysku. Zalecane są u tych czworonogów badania oczu. Ponadto należy uważać, żeby zwierzęta te nie przegrzewały się podczas najczęstszych chorób shih tzu należy zaliczyć:Wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki, które występuje u psów młodych do drugiego roku życia. Leczenie polega na chirurgicznym nastawieniu wypadniętego gruczołu, który nieleczony doprowadza do zapalenia rzęs, która polega na obecności podwójnego rzędu rzęs, które powodują podrażnienie i stan zapalny rogówki i spojówki ocznej. Leczenie polega na chirurgicznym usunięciu gałki ocznej, które może nastąpić z powodu spłyconego oczodołu. W tym przypadku ważna jest natychmiastowa reakcja. Gałkę należy obłożyć gazą nasączoną solą fizjologiczną. Przy szybkiej interwencji łatwo można dokonać nastawienia gałki kanalików nosowo – łzowych, które ma miejsce ze względu na skrócony pyszczek shih tzu, co objawia się nadmiernym łzawieniem. To schorzenie wymaga płukania podniebienia, które jest wadą uwarunkowaną genetycznie i może jej towarzyszyć rozszczep warg. Szczenię takie ma problem z pobieraniem pokarmu. Wadę tę można jedynie usunąć krtani i nozdrzy oraz podniebienia, które powodują trudności w oddychaniu i mogą być jedynie usunięte skórzasta, która wystąpić może u młodych piesków, gdy nie zostanie całkowicie oddzielona skóra i cewa nerwowa podczas rozwoju embrionalnego. Wzdłuż grzbietu mogą wyrastać kępki pokręconych włosów. Zmiany takie powinny być usunięte chirurgicznie, ponieważ mają tendencje do odźwiernika żołądka, który jest wadą genetyczną dotyczącą przewodu pokarmowego. Należy przywrócić równowagę wodną u szczeniąt, które po spożyciu pokarmu po odstawieniu od mleka matki często wymiotują. W tym przypadku może okazać się konieczna chirurgiczna korekta to bardzo poważna choroba, która może doprowadzić do zaburzeń ruchowych. Piesek dotknięty tym schorzeniem odczuwa ból, następuje paraliż tylnych kończyn, gdzie shih tzu może przestać chodzić. Rozpoznanie choroby następuje w wyniku wykonanego zdjęcia rentgenowskiego albo badania przy udziale rezonansu magnetycznego. Jeżeli w leczeniu nie pomogą niesteroidowe leki przeciwzapalne konieczny jest zabieg chirurgiczny, który usunie zwapnione jądro shih tzu to codzienna obserwacja psa i szybka reakcja na nietypowe zachowanie czworonoga. Pierwszymi oznakami pogorszenia się stanu zdrowia psa mogą być zmiany w jego zachowaniu. Pupil może przejawiać mniejszy apetyt albo wzmożone pragnienie, ignorować zaproszenie na spacer czy być mniej aktywny, niż zwykle. Jeżeli opiekun psa podejrzewa, że jego podopieczny jest chory powinien zabrać go do lekarza weterynarii na prawny Akwarystyka Fruwanie Gryzonie Koty Niebezpieczne Pies w pracy Psy Ptaki Pupil Ryby Wirusy Zoologia Zwierzęta domowe Świat zwierząt ŻywienieZOBACZ TAKŻEPchły u psaPchły u psa to pasożyty zewnętrzne, które stanowią zagrożenie dla jego zdrowia i kondycji. Mogą być przyczyną nieprawidłowego rozwoju i ...Czytaj DalejPtasie potrzebyPtasie potrzeby odgrywają bardzo ważną rolę w prawidłowym funkcjonowaniu ptaków. Należy przygotować mieszkanie na przybycie nowego członka rodziny. Doskonale pomogą ...Czytaj DalejNajszybszy kotNajszybszy kot to gepard grzywiasty, który jest drapieżnym ssakiem. Pochodzi on z rodziny kotowatych i podrodziny kotów. Zwierzęta te należą ...Czytaj DalejKróliczek miniaturowyKróliczek miniaturowy to królestwo: zwierząt, gromada: ssaki, rząd: zajęczaki i rodzina: zającowate. Należy on do grupy: królika europejskiego. Współcześnie jest ...Czytaj DalejPortugalski pies dowodnyPortugalski pies dowodny ma nie tylko charakterystyczny wygląd, ale także ciekawy charakter i swoje indywidualne wymagania. Jego oryginalne przeznaczenie polegało ...Czytaj DalejABC zdrowego ptakaABC zdrowego ptaka to ochrona go przed chorobami, stresem i zagrożeniami. Należy stworzyć zakupionemu zwierzęciu bezpieczny dom. Właściciel powinien zapewnić ...Czytaj DalejLęki u kotaLęki u kota wywołane są przez rozmaite czynniki. Kot i właściciel nieprzerwanie wpływają na siebie. Utwierdzają się również w swojej ...Czytaj DalejPodatek od psaPodatek od psa muszą koniecznie zapłacić posiadacze czworonogów, jeżeli rada gminy nałoży na nich taki obowiązek. Nie wszyscy muszą płacić ...Czytaj Dalej Shih Tzu jest jedną z najbardziej popularnych ras psów. Ale zanim stały się one popularne w Ameryce, były uwielbiane we wschodniej Azji. Nazwa „Shih Tzu” oznacza małego lwa, ale nie ma nic zadziornego w tej rasie psów. Ten pies jest kochankiem, a nie myśliwym. Oto zaskakujące informacje oraz ciekawostki o Shih Tzu które przygotowaliśmy dla dzieci. 1. Shih Tzu to jedna z najstarszych ras psa na świecie. Ma ona według naukowców powstała około 2 tysięcy lat temu w Tybecie. Była hodowana na cesarskim dworze chińskim aż do początku XX wieku. 2. Shih Tzu to małe pieski typowo do towarzystwa. Nie mają one instynktu łowieckiego, nie będą szczekać na intruzów oraz nie mają w zwyczaju pracować w inny sposób, jako psy użytkowe. To typowe psy dla osoby, która dużo czasu spędza w domu, ale lubi codziennie wyjść na dłuższy spacer. 3. Shih Tzu uwielbiają aktywność wszelkiego rodzaju. Zabawkę na podwórku, bieganie po domu, czy roznoszenie i szukanie zabawek po mieszkaniu. Oczywiście, potrzebują też spacerów, najlepiej nieco dłuższych niż 15 minut. 4. Te małe pieski mają dużą tendencję do tycia. Nie powinno się więc dawać im więcej jedzenia, niż regularne posiłki. Przekąski, czy dodatkowe porcje jedzenia, nie są wskazane. Shih Tzu bardzo szybko mogą przybrać na wadze, co przy ich rozmiarze, ma bardzo szybkie przełożenie na gorszy stan zdrowia. 5. Do 8 miesiąca życia teoretycznie nie powinny chodzić po schodach, ze względu na swój kruchy i narażony na urazy kręgosłup. 6. Mimo słodkiego i uroczego wyglądu nie są to psy, które zniosą długie głaskanie i ciągłe pieszczoty. Częściej chcą się one bawić i nie potrafią usiedzieć w jednym miejscu więcej niż kilku minut. 7. Shih Tzu lubią przebywać w otoczeniu ludzi i innych zwierząt. Jednak zabawę z dziećmi powinien ktoś nadzorować. Głównie dlatego, że pieski te są niezwykle wrażliwie na wszelkie urazy. 8. O sierść tych psów trzeba regularnie dbać. Najlepiej codziennie czesać, w miarę możliwości związać kucykiem lub częściej chodzić do psiego fryzjera na rutynowe strzyżenie. Obcinanie sierści tego psa w domu może się bardzo źle skończyć. 9. Shih Tzu to bardzo wesołe, szczęśliwe, radosne i pełne energii psy. Uwielbiają się bawić i podejmować najróżniejsze aktywności na przykład naukę sztuczek. Jednak bez odpowiedniej konsekwencji, z tresury może nic nie wyniknąć. Są bowiem bardzo uparte. 10. Shih Tzu są trochę jak koty. Wolą same decydować o tym kiedy będą głaskane.

ciekawostki o psach shih tzu